Frans (72) "Wonderlijk wat die kleine apparaatjes kunnen!"

Een jaar geleden kreeg Frans Schoonhoven voor het eerst hoortoestellen aangemeten. Ze zijn zo klein, dat het niemand opvalt dat hij ze draagt. ‘Ik vind het wonderlijk dat er met zo’n klein hoortoestelletje zoveel bereikt kan worden’.

Frans werkt met veel plezier als vrijwilliger bij een centrum voor meervoudig gehandicapte kinderen en jongvolwassenen. In zijn overige vrije tijd gaat hij het liefst naar buiten om te wandelen of fietsen. Maar als het slecht weer is, kan hij zich prima vermaken met allerhande knutselwerk. Hij draagt twee kleine hoortoestellen met een open aanpassing.

Was je eerste ervaring met hoortoestellen ook al zo goed?
‘Aanvankelijk was het wel wennen, maar nu voldoen ze heel goed. In het begin was ik niet zo enthousiast, want ik twijfelde eraan of ze wel verbetering brachten. Voor mijn gevoel veranderde er eerst niet zoveel. Bovendien was ik ’s avonds moe van al die onbekende geluiden. Ook kon ik de gesprekken nog steeds niet goed volgen.’

Wat heb je toen gedaan? Heb je hulp gekregen van je audicien?
‘Ja heel veel. Zowel bij de polikliniek van het VUmc als bij de plaatselijke audicien werd er goed naar me geluisterd. Ik kreeg antwoord op al mijn vragen. Het afregelen heeft maanden geduurd, maar daar werd alle tijd voor genomen. Ook was er een aantal aanpassingen nodig aan de gehoorstukjes, maar ook dat verliep soepel. Uiteindelijk ben ik blij met het resultaat en zitten de stukjes naar mijn zin.’

Wanneer merkte je voor het eerst dat je slechter hoorde?
‘Dat ging niet van de ene op de andere dag. Maar gaandeweg werd ik erop attent gemaakt dat ik iets niet hoorde. Op m’n werk was er bijvoorbeeld een irritante fluittoon waar anderen last van hadden, maar ik hoorde het helemaal niet. Ik denk dat ik zo’n 55 jaar was, toen ik wat minder ging horen. Aanvankelijk was het lichte gehoorverlies nog niet zo hinderlijk. Maar naarmate de jaren vorderden, kon ik gesprekken in gezelschap, privé of op mijn vrijwilligerswerk steeds minder goed volgen. Ook de tv moest steeds harder, wat hinderlijk was voor mijn omgeving.’

Hoe goed hoor je nu weer met je hoortoestellen?
‘Eigenlijk heb ik in alle situaties profijt van mijn hoortoestellen, maar ik vind het vooral fijn dat ik weer mee kan praten in gezelschap. Ik vind het ook bijzonder om geluiden te horen die ik lang niet gehoord heb. Soms moet ik om me heen zoeken, waar een geluid vandaan komt, omdat ik het niet gelijk herken, maar wel kan horen. Hoe dan ook, mijn hoortoestellen zijn een goede verbetering die ik niet meer wil missen.’

Maak je ook gebruik van verschillende programma’s op je hoortoestellen?
‘Ja, ik heb drie verschillende soorten programma’s. Het eerste programma gebruik ik in het dagelijks leven het meest. Dit biedt een algehele versterking en de hoge tonen worden extra versterkt. In het tweede programma is de versterking zachter. Dit programma gebruik ik af en toe wanneer ik in een relatief stille omgeving ben, bijvoorbeeld thuis. Dan is het lekker rustig. Maar wanneer ik in een rumoerige omgeving ben met sterke omgevingsgeluiden, dan schakel ik over op het derde programma. Dit programma onderdrukt lawaai en dat is prettig als ik mensen wil verstaan. Ik gebruik dit programma geregeld, ook als ik even wat minder geluid wil horen. De magnetron, het koffieapparaat of de waterkoker zijn bijvoorbeeld van die typische geluiden die ik niet hoef te horen!’

Je moet goed kijken om te zien dat je hoortoestellen draagt, Frans!
‘Ja klein zijn ze hè? Het grappige is, dat ik de toestellen al maanden droeg voordat iemand ze opmerkte. Je hoeft dus niet bang te zijn dat ze erg opvallen. En toch zijn de mogelijkheden van deze hoortoestellen legio. Ze kunnen nog jaren met mijn gehoorverlies meegroeien. Bij het VUmc zijn ze bijvoorbeeld als experiment een keer wat harder afgesteld. Nou, ik wist niet wat me overkwam. Zelfs personen die op grote afstand van mij stonden te praten, kon ik verstaan!’